Chile

Wino w Chile

Historia Chilijskiego winiarstwa jest bardzo odległa i sięga wieku XVI, rozpoczął ją według lokalnej legendy słynny konkwistador Francisco de Aguirre już około 1554 r. Inne dane mówią o roku 1548 i ojcu Francisco de Carabantes. Nie ma natomiast wątpliwości, że winorośl przywędrowała do kraju dzięki misjonarzom i konkwistadorom z pobliskiego Peru, gdzie z kolei została przywieziona z Meksyku. Tam pierwszy krzew winorośli europejskiej posadził Hernán Cortés w 1520 r. Lecz na samym początku Chilijskie wino nie było tak słynne jak dziś, minęło sporo czasu, bo dopiero w XX wieku zaczęto produkować wino na większą skalę. W konkursie na najdłuższe państwo świata Chile z pewnością zajęłoby miejsce w czołówce, a wspominam o tym dlatego że takie położenie winnic w różnych regionach kraju ma ogromne znaczenie na rodzaj wina. Kraj jest rozciągnięty pomiędzy Oceanem Spokojnym z zachodu i Andami od wschodu i ma świetne warunki uprawy winorośli. Obecnie Chile jest siódmym producentem wina na świecie, produkuje około 12 milionów hektolitrów rocznie, a 75% produkcji trafia na rybki 146 krajów, w tym do Polski.  

Historia  

Jak wspomnieliśmy historia chilijskiego winiarstwa nie jest do końca jasna, zagłębiając się dalej w nią można przeczytać, że pierwszą winnicę założył w 1554 roku w okolicach dzisiejszego Santiago de Chile żołnierz Juan Jufre de Loaiza y Montesano, którego uznaje się za ojca chilijskiego winiarstwa. Myślę, że jest to o tyle ciekawe że dla Chilijczyków nie jest ważne kiedy dokładnie zaczęto produkować wino lecz to jakim ogromnym producentem wina są dzisiaj. Wracając jednak do tematu wina, początkowo uprawiano wyłącznie odmianę czerwoną Pais pochodzącą od szczepu Monica z Sardynii, zwaną na obszarze obecnej Kalifornii i Meksyku Mission, a w Argentynie Criolla Chica. Powstałe z tego szczepu wina nazywano dosyć pospolitymi ze względu na niezbyt ciemną skórkę owocu oraz metodę wytwarzania. Przełom nastąpił w roku 1818 kiedy to Chile stało się państwem niepodległym a do kraju zaczęli przybywać emigranci z Europy, przewożąc sadzonki szlachetniejszych odmian. W latach 30, XIX wieku Francuz Claud Gay sprowadził do Chile 70 uznawanych wtedy za najciekawsze i najwyższej jakości odmian winorośli z całego świata. Kolejną ważna osobą dla tamtejszego winiarstwa był Silvestre Ochagavia, który w 1851 założył winnicę w której posadził najważniejsze i najszlachetniejsze francuskie odmiany winorośli. Dzięki tym podwalinom, tak dobrze przygotowane Chile weszło w lata 1870-1890, kiedy to winnice europejskie padły właśnie ofiarą filoksery. Właśnie w tamtym okresie winiarze Chilijscy rozbudowali eksport wina do Europy. Jednak gdy Europa poradziła sobie ze szkodnikami w Chile zapanowała stagnacja, a pod rządami Salvadora Allende uprawa winorośli niemalże całkowicie ustała. Winiarstwo w Chile podniosło się dopiero w latach 80-tych XX wieku, kiedy to Pinochet pod koniec swoich rządów doprowadził do otwarcia się Chile na rynki zewnętrzne. W winnicach pojawiły się znaczące inwestycje co doprowadziła do modernizacji dzięki czemu eksport wina potroił się, a dobra passa trwa do dzisiaj.

Regiony winiarskie 

Od 1995 roku Chilijskie prawo nakłada na winiarzy przepisy, które określają kilka najważniejszych ograniczeń, które muszą być przestrzegane w czasie produkcji i oznaczania wina. Najważniejsze z nich to granice regionów, podregionów i stref upraw, listę dopuszczonych do produkcji wina szczepów, możliwość dokwaszania oraz informacje, które muszą być podane na etykiecie. Główne regiony to: Atacama, Coquimbo, Aconcagua, Valle Central i Sur.

Regiony Couqimbo: Valle del Elqui, Valle del Limari, Valle del Choapa

Regiony Aconcagua: Valle del Aconcagua, Valle de Casablanca

Regiony Valley Central: Maipo Valley, Cachapoal Valley, Curicó Valley, Maule Valley.

Regiony Southern: Itata Valley, Bío-Bío Valley, Malleco Valley.

Atacama

Nazwa regionu pochodzi od nazwy pustyni, która obejmuje zdecydowaną większość obszaru. Skoro wokół pustynia, warunki do uprawy są jedynie w dolinach dwóch rzek, które zapewniają warunki do uprawy krzewów winnych. Większość zbiorów przeznaczona jest na Pisco, klasyczne, powstałe na bazie winnych gron aguardiente. Wspomniane brandy popularne jest również w Peru skąd pochodzi. Oprócz produkcji Pisco niewielka ilość grona przeznaczona jest na wina stołowe.

Couqimbo

Region położony na północy pomiędzy pustynią Atakama, a doliną Aconcagua. Tak samo jak Atacama najbardziej znany jest z produkcji Pisco. Do niedawna produkowano tu w większości wina stołowe, jednak obecnie próbuje wykorzystać się panującą modę na chilijskie wina i produkować tu wina jakościowe. Ze względu na pustynny obszar byłoby tutaj zbyt gorąco dla winorośli i gdyby nie nawadnianie oraz wpływ chłodnego, oceanicznego Prądu Humboldta obszar byłby nieodpowiedni do produkcji wina.

Aconcagua

Region Aconcagua wziął swoją nazwę od doliny Aconcagua, która z doliną Casablanca tworzy cały region. Obszar produkcji wina położony jest 100 km od Santiago, stolicy Chile. Początkowo ten suchy klimat uznawano niezdatny do uprawy winorośli, przełom nastąpił za sprawą Maximiano Errazuriza, który posadził pierwsze krzewy, a one dały potem niezwykłe wina z cabernet sauvignon, merlot i shiraz, zaczęto podchodzić poważnie do możliwości tutejszego mikroklimatu. Ze względu na klimat winnice leżą tutaj wzdłuż rzeki, która niesie wody roztopowe z gór i tak nawadnia uprawy.

Valle Central

Określany jest najważniejszym regionem winiarskim w Chile. Jest także jednym z największych winiarskich regionów w tej części świata, bo rozciąga się od Maipo w okolicy Santiago aż po Maule 400 km na południe. Klimat panujący w tym regionie jest zdecydowanie inny od wymienionych wyżej, jest ciepły, umiarkowany i najbardziej optymalny do produkcji wina. Głównymi szczepami sadzonymi w Valle Central to cabernet sauvignon, merlot, shiraz i carmenere. Pośród białych dominują chardonnay i sauvignon blanc, a w chłodniejszych regionach winiarze eksperymentują z viognier, riesling, a nawet gewürztraminer.

Southern - Sur

Region najbardziej wysunięty na południe słynący przez wiele lat z dostarczania najtańszych win stołowych, głównie z historycznej odmiany Pais i Muskat Aleksandryjski. Dopiero w ostatnich latach zaczęto sadzić szlachetniejsze odmiany na czele z Cabernet Sauvignon, Chardonnay i Sauvignon Blanc. Panujące tutaj nienajlepsze warunki klimatyczne przedłużają okres dojrzewania owoców, co szczególnie wpływa na wina białe i pozwala wydobyć z gron delikatne i finezyjne aromaty.