Niemcy

Klimat dla sąsiadów 

Niemcy mają 13 regionów winiarskich - 11 na zachodzie i 2 we wschodniej części kraju. Wina niemieckie w produkcji są głównie białe, owocowe w stylu niepowtarzalnym z niską zawartością alkoholu, rzadko dębowe i często lekko wytrawne lub słodkie. Ich etykiety zawierają nazwy winogron, co jest anomalią w Europie. Niemcy to najbardziej wysunięty na północ główny kraj winiarski w Europie - ich klimat jest chłodny. Z wyjątkiem cieplejszych Niemiec, czerwone winogrona nie dojrzewają odpowiednio, przez co większość niemieckich win jest biała. Klimat jest zmienny z roku na rok, co oznacza, że rocznik ma znaczenie dla dobrych niemieckich win. Najlepsze niemieckie winnice położone są wzdłuż rzek, takich jak Ren i Mozela, oraz na stromych, słonecznych stokach, aby złagodzić skrajne warunki pogodowe i pomóc dojrzewać winogronom. 

Historia Regionu​ 

Uprawa winorośli w dzisiejszych Niemczech sięga czasów starożytnego Rzymu, około 70 do 270 n.e. W tamtych czasach zachodnie części dzisiejszych Niemiec stanowiły przyczółek imperium rzymskiego przeciwko plemionom germańskim po drugiej stronie Renu. To, co jest powszechnie uważane za najstarsze miasto Niemiec Trewir zostało założone jako rzymski garnizon i znajduje się bezpośrednio nad rzeką Mozelą w tytułowym regionie winiarskim. Najstarsze znaleziska archeologiczne, które mogą wskazywać na wczesną niemiecką uprawę winorośli, to zakrzywione cięcienoże znalezione w pobliżu rzymskich garnizonów, pochodzące z I wieku naszej ery. Nie jest jednak absolutnie pewne, że noże te były używane do celów winiarskich. Prawie nic nie wiadomo o stylu i jakości „niemieckich" win, które były produkowane w czasach rzymskich, z wyjątkiem faktu, że poeta Venantius Fortunatus wspomina o czerwonym niemieckim winie około 570 r.
Przed erą Karola Wielkiego germańską uprawę winorośli uprawiano głównie, choć niewyłącznie, po zachodniej stronie Renu. Podobno Karol Wielki sprowadził uprawę winorośli do Rheingau. Rozprzestrzenianie się uprawy winorośli na wschód zbiegło się z szerzeniem się chrześcijaństwa, które było wspierane przez Karola Wielkiego. Tak więc w średniowiecznych Niemczech kościoły i klasztory odgrywały najważniejszą rolę w uprawie winorośli, a zwłaszcza w produkcji wina gatunkowego. Świadczą o tym dwa przykłady Rheingau: arcybiskup Ruthard z Moguncji (panujący w latach 1089–1109) założył opactwo benedyktynów na zboczach nad Geisenheim , których terenem stał się później Schloss Johannisberg . Jego następca Adalbert z Moguncji podarował ziemię nad Hattenheim w 1135 roku cystersom, wysłanym z Clairvaux w Szampanii, którzy założyli Kloster Eberbach. Wiele odmian winorośli powszechnie kojarzonych z niemieckimi winami zostało udokumentowanych od XIV lub XV wieku. Riesling udokumentowano od 1435 r. (W pobliżu Rheingau), a Pinot noir od 1318 r. Nad Jeziorem Bodeńskim pod nazwą Klebroth , od 1335 r. W Affenthal w Baden i od 1470 r. W Rheingau, gdzie mnisi trzymali Clebroit-Wyngart w Hattenheim. Najbardziej uprawianą odmianą w średniowiecznych Niemczech był jednak Elbling , z pospolitym Silvaner i Muscat , Räuschling i Traminer.

Warunki dla upraw 

Główny klimat winiarski leży poniżej 50 równoleżnika, który przebiega przez regiony Rheingau i Mosel. Powyżej tej linii klimat staje się mniej sprzyjający dla produkcji wina, ale powyżej tej linii nadal znajdują się winnice, a wpływ zmian klimatu na produkcję wina rośnie. Ze względu na klimat północy poszukiwano odpowiednich odmian winogron (szczególnie odpornych na mróz i wczesnych zbiorów) i opracowano wiele krzyżówek, takich jak Müller-Thurgau w Instytucie Hodowli Winogron w Geisenheim . Od kilku lat rośnie liczba nasadzeń Rieslinga, ponieważ lokalny i międzynarodowy popyt domaga się wysokiej jakości win. Wszystkie wina produkowane są wokół rzek, głównie Renu i jego dopływów, często osłoniętych górami. Rzeki mają znaczący wpływ na mikroklimat, który obniża temperaturę. Gleba jest łupkowa w stromych dolinach, aby pochłaniać ciepło słoneczne i zatrzymywać je przez noc. Na wzgórzach dominuje wapno i glina. Wspaniałe stanowiska są często bardzo strome, więc łapią najwięcej światła słonecznego, ale trudno je zebrać mechanicznie. Zbocza są również skierowane w stronę południową lub południowo-zachodnią, aby skierować się w stronę słońca. Winnice są wyjątkowo małe w porównaniu z winnicami nowego świata, a produkcja wina jest zdominowana przez wina rzemieślnicze, a nie przemysłowe. To sprawia, że listy produkowanych win są długie i złożone, a wiele win jest trudnych do zdobycia, ponieważ produkcja jest tak ograniczona.

Rodzaje win 

Wina w Niemczech były i są przeważnie białe, a najlepsze produkowane z Rieslinga. Wiele win dawniej w produkcji było słodkich i ubogich w alkohol. W późniejszym czasie wina (poza winami z późnego zbioru) udawały się jako wytrawne (określone jako "trocken") ponieważ nie istniały techniki zatrzymania fermentacji. Obecnie większość win sprzedawanych w Niemczech jest wytrawna, zwłaszcza w restauracjach. Jednak większość eksportu to są wciąż wina słodkie, szczególnie do na tradycyjnych rynkach eksportowych, takich jak Stany Zjednoczone Holandia i Wielka Brytania, które są główną częścią rynków eksportowych, zarówno w ujęciu ilościowym jak i wartościowym. Czerwone wino zawsze było trudne do wyprodukowania w niemieckim klimacie. Jednak ostatnio znacznie wzrosło zapotrzebowanie i ciemniejsze, bogatsze wina czerwone (często barrique ) są produkowane z winogron takich jak Dornfelder i Spätburgunder, niemiecka nazwa Pinot noir. Być może najbardziej charakterystyczną cechą win niemieckich jest ich wysoka kwasowość, spowodowana zarówno mniejszą dojrzałością w klimacie północnym, jak i doborem winogron, takich jak Riesling, które zachowują kwasowość nawet przy wysokim stopniu dojrzałości.

Regiony niemiecki 

Ahr - jest jednym z północnych regionów winiarskich Niemiec. Jest również jednym z najmniejszych, a jego winnice rozciągają się zaledwie 24 km wzdłuż rzeki Ahr, płynącej w kierunku Renu na południe od Bonn. Od Altenahr na zachodzie po uzdrowisko Bad Neuenahr, winorośle rosną na stromych, tarasowych klifach z łupków wulkanicznych. Na szerokim wschodnim krańcu doliny zbocza są łagodniejsze, a gleby bogate w lessy. Cztery z pięciu butelek wina Ahr są czerwone - od aksamitnego do ognistego Spätburgunder i przeważają lekkie, urocze Portugieser, z rosnącymi nasadzeniami Dornfelder. Żywe, świeże Riesling i Müller-Thurgau to produkowane tu białe wina.

Baden - Badenia to najbardziej wysunięty na południe region winiarski w Niemczech. Jest to przede wszystkim długi, wąski pas winnic położonych między wzgórzami Schwarzwaldu i Renu, rozciągający się na około 400 km z północy na południe. Badenia, składające się z dziewięciu okręgów, ma wiele rodzajów gleby i odmian winorośli. Prawie połowa winnic obsadzona jest odmianami Burgunder (Pinot): Spätburgunder (Pinot Noir), dającymi wino od aksamitnego do ognistoczerwonego oraz orzeźwiające Weissherbst (różowe), w stylu od wytrawnego do lekko słodkiego; Grauburgunder (Pinot Gris), wytrawne wino nadające się do żywności lub sprzedawane pod synonimem Ruländer w celu oznaczenia bogatszego, pełniejszego (i słodszego) stylu; i Weissburgunder (Pinot Blanc), przyjazna dla żywności odmiana o atrakcyjnych kwiatowych aromatach. Pikantny Gewürztraminer i szlachetny Riesling to specjalności okręgu Ortenau niedaleko Baden-Baden, gdzie są znani odpowiednio jako Clevner i Klingelberger. Lekki, łagodny Gutedel (synonim Chasselas of France i Fendant of Switzerland) to specjalność regionu Markgräflerland pomiędzy Freiburgiem a granicą szwajcarską.

Franken - leży około 65 km / 40 mil na wschód od Renu, w Bawarii, a większość winnic jest sadzona na pagórkowatych stokach otaczających Men i jego dopływy. Würzburg jest domem dla słynnej winnicy Stein, która dała początek ogólnemu określeniu Steinwein, używanemu wcześniej do określenia wszystkich win Franken. Pełniejsze, mniej aromatyczne, często bardziej wytrawne, twardsze i bardziej ziemiste wina frankońskie są na ogół najbardziej męskimi winami z Niemiec. Specyfika win Frankena wynika po części z klimatu: mroźne zimy, wysokie roczne opady, wczesne przymrozki - długie, ciepłe jesienie są rzadkością. W rezultacie późno dojrzewający Riesling odgrywa niewielką rolę. Müller-Thurgau (zwany także Rivaner), Silvaner i nowe skrzyżowania, takie jak Bacchus i Kerner, to najważniejsze białe odmiany.

Hessische Bergstraße - bierze swoją nazwę od starego rzymskiego szlaku handlowego znanego jako strata montana, czyli górska droga. Jest to piękny krajobraz winnic i sadów rozsianych na pagórkowatych zboczach - słynie z kolorowych i pachnących wiosennych kwiatów, najwcześniej w Niemczech. Riesling i Müller-Thurgau zajmują dwie trzecie obszaru uprawy winorośli. Wina wydają się być aromatyczne i bogate, z większą treściwością, kwasowością i finezją podobną do tych z Rheingau.

Mittelrhein - Rozpoczynający się tuż poniżej Bonn i rozciągający się około 100 km / 60 mil na południe wzdłuż brzegów Renu, Mittelrhein to piękny region stromych, tarasowych winnic i jednych z najwspanialszych krajobrazów winiarskich - średniowiecznych zamków i ruin przylegających do skalistych szczytów, miejsca ze starożytnych legend, w których Zygfryd, Hagen i Loreley wydają się ożywać. Prawie trzy czwarte winnic obsadzonych jest szlachetnym szczepem Riesling. Gliniasta gleba łupkowa daje żywe wina o wyraźnej kwasowości. W latach, kiedy wina są szczególnie surowe, sprzedaje się je producentom niemieckiego wina musującego Sekt, w którym wysoka kwasowość jest atutem.

Mosel-Saar-Ruwer - Rzeka Mozela jest falistym grzbietem regionu Mosel-Saar-Ruwer, zmieniającym kierunek tak często, że płynie na północny wschód w kierunku Renu, że meandruje prawie 250 km / 150 mil, aby pokonać w linii prostej około połowę tego dystansu. Wraz z dwoma małymi dopływami, Saarą i Ruwerem, Mozela tworzy jedną całość geograficzną. Chociaż obszar winnic każdej rzeki produkuje wino o własnej, charakterystycznej osobowości, tę trójkę łączy rodzinne podobieństwo: zapach przypominający wiosenne kwiaty, blady kolor, lekkie ciało i orzeźwiająca, owocowa kwaskowatość. Aby dodać im uroku, często mają najmniejszą nutę musowania. Większość okazuje swoje najwspanialsze wdzięki w młodości; Wina zbierane późno i selektywnie zasługują na leżakowanie. Wzdłuż serpentynowego szlaku Mozeli, brzegi rzeki wznoszą się tak gwałtownie, że winnice pokrywające te zbocza należą do najbardziej stromych na świecie, a niektóre są sadzone pod zdumiewającym 70-stopniowym nachyleniem. Na tych stromych zboczach prawie cała praca musi być wykonana ręcznie. Obejmuje to przywiązanie każdej winorośli do jej własnego ośmiostopowego drewnianego kołka i noszenie łupkowej gleby, która została zmyta zimowymi deszczami.

Nahe - Nazwa regionu Nahe pochodzi od rzeki, która przepływa przez doliny zalesionych wzgórz Hunsrück i łagodnie płynie w kierunku Bingen nad Renem. Jest to spokojny krajobraz winnic, sadów i łąk przeplatany klifami i efektownymi formacjami geologicznymi. Chociaż Nahe jest jednym z mniejszych niemieckich regionów winiarskich, jego niezwykła różnorodność gleb nie ma sobie równych. Z tego powodu region jest w stanie produkować dość różnorodne wina ze stosunkowo niewielu odmian winogron. Bardziej strome miejsca z kamienia wulkanicznego lub zwietrzałego oraz te z czerwonym, gliniastym łupkiem wydają się predestynowane do wytwornych, pikantnych win Riesling o wielkiej finezji i lekkiej przyprawie, podczas gdy bardziej płaskie miejsca z gliniastymi, lessowymi i piaszczystymi glebami dają jaśniejsze, pachnące Müller-Thurgau ( Rivaner) wina o kwiatowej nucie. Winogrono Silvaner rozwija się na wielu glebach i produkuje pełne, ziemiste wina.

Pfalz - Graniczy z Rheinhessen na północy i Francją na południu i zachodzie, winnice Palatynatu rozciągają się na tej niezwykle ładnej, spokojnej krainie przez prawie 80 nieprzerwanych kilometrów (50 mil). Jest to drugi co do wielkości region winiarski w Niemczech, ale często ma największy plon ze wszystkich. Słowo Pfalz pochodzi od łacińskiego słowa palatium, oznaczającego pałac. Angielski odpowiednik Palatynatu jest czasami używany w odniesieniu do palatynatu. Nowoczesna technologia i szkolenia z uprawy winorośli odcisnęły tu swoje piętno w ciągu ostatnich czterech dekad. Jednak dla gościa jadącego przez morze winorośli wzdłuż Niemieckiego Szlaku Wina, scena nadal jest sielankowa z porośniętym drzewami pasmem górskim Haardt, ruinami zamku, drzewami owocowymi i starymi, otoczonymi murami wioskami z domami z muru pruskiego. Palatynat ustępuje tylko Moselowi areału uprawy szlachetnego szczepu Riesling. Tutaj, daje wina treściwe i finezyjne z mniej surową kwasowością niż ich odpowiedniki z Mozeli. Z winogron Müller-Thurgau, Kerner, Silvaner i Scheurebe produkuje się przyjemne, łagodne białe wina o bogatym bukiecie i mocnym smaku, a gładkie, owocowe czerwone wino z winogron portugalskich. W odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na czerwone wino pojawiło się wiele nowych nasadzeń firmy Dornfelder, która produkuje wino o głębokim kolorze, które może być dość złożone, w zależności od zastosowanych technik produkcji wina.

Rheingau - to jeden z najbardziej znanych regionów winiarskich na świecie. Przesuwając się ze wschodu na zachód, dość płaski krajobraz z dołeczkami przekształca się w stopniowo strome zbocza. Jest to cicho piękny region o bogatej tradycji. Na początku średniowieczni kościelni i arystokratyczni plantatorzy winorośli byli związani ze szlachetnymi winogronami Riesling, aw XVIII wieku uznawano ich za uznanie wartości zbiorów na różnych etapach dojrzałości - z których Prädikate, czyli szczególne cechy, które oznaczają wina najwyższej jakości, wyewoluowane. Entuzjazm królowej Wiktorii dla win Hochheim przyczynił się do ich popularności w Anglii, gdzie one, a ostatecznie wina reńskie w ogóle, były określane jako Hock. Światowej sławy enologiczne instytuty badawczo-dydaktyczne w Geisenheim znacząco przyczyniły się do niezwykle wysokiego poziomu kompetencji technicznych w niemieckim przemyśle winiarskim. Dominują dwie odmiany winorośli: Riesling i Spätburgunder. Pierwsza z nich daje eleganckie wina o wyrafinowanym, a czasem korzennym zapachu; owocowa, wyraźna kwaskowatość; i bogaty smak. Wina Spätburgunder są aksamitne, o średniej lub pełnej treści, o bukiecie i smaku często porównywane z jeżynami

Rheinhessen - Największy region winiarski w Niemczech, Rheinhessen, leży w dolinie łagodnych wzgórz. Chociaż winorośl jest praktycznie monokulturą w Rheingau lub wzdłuż Mozeli, jest to tylko jedna z wielu upraw, które dzielą żyzne gleby rozległych pól uprawnych tego regionu. Strome winnice są ograniczone do małych obszarów w pobliżu Bingen i na południe od Moguncji wzdłuż Rhein Terrasse. Zróżnicowane gleby i sprzyjający klimat umożliwiają uprawę wielu odmian winogron, starych i nowych. W rzeczywistości wiele aromatycznych, wcześnie dojrzewających niemieckich krzyżówek zostało wyhodowanych w Rheinhessen przez profesora Georga Scheu, od którego pochodzi nazwa szczepu Scheurebe (wymawiane „shoy"). Region szczyci się największym na świecie areałem obsadzonym starożytną odmianą Silvaner i jest kolebką Liebfraumilch, miękkiej, łagodne białe wino wytwarzane z winogron uprawianych w winnicach otaczających Liebfrauenkirche, czyli Kościół Matki Bożej w Worms. Wina Rheinhessen są często charakteryzowane jako miękkie, pachnące, średnio treściwe i łagodne w kwasowości - przyjemne, łatwe do picia. Istnieją również wina o wielkiej klasie i elegancji, o niezrównanej głębi i złożoności.

Saale-Unstrut - Winorośl uprawia się od 998 r. Na zboczach wzgórz otaczających rzeki Soławę i Unstrutę, od których pochodzi nazwa małego, ale rosnącego regionu Soława-Unstruta. Jest to jeden z najbardziej wysuniętych na północ europejskich regionów winiarskich. Z tego powodu i chłodniejszego klimatu pogoda jest bardziej zmienna niż w regionach na zachodzie. W związku z tym wiele winorośli jest sadzonych na pracochłonnych kamiennych tarasach, które pomagają złagodzić klimat. Plony są niskie, a Spätlese lub Auslese można produkować tylko w wyjątkowo ciepłych latach. Wina są oznaczone jako odmiany i, z wyjątkiem niezwykle rzadkich win deserowych, wszystkie wina są wytrawne i mają odświeżającą kwaskowatość.

Sachsen - najbardziej wysunięty na wschód i najmniejszy region uprawy winorośli w Niemczech. Jego udokumentowana historia uprawy winorośli sięga 1161 roku i jest podobna do historii innych regionów winiarskich, w których Kościół i arystokracja byli głównymi właścicielami średniowiecznych posiadłości i odpowiedzialnymi za rozwój winnic. Oprócz uprawy winorośli ich dziedzictwo obejmuje bogactwo sztuki i klejnotów architektury w całym regionie. Większość winnic znajduje się między Dreznem a Diesbar-Seusslitz, północnym krańcem Saksońskiego Szlaku Winnego. Kilka winnic na południowych obrzeżach Drezna i dalej na południe, w Pillnitz i Pirnie, bramie do Szwajcarii Saksońskiej, jest odnawianych. Wiele małych działek jest sadzonych na stromych, pracochłonnych kamiennych tarasach. Bliskość Łaby pomaga złagodzić klimat, ale biorąc pod uwagę położenie na północy i warunki wzrostu podobne do tych, jakie panują w regionie Saale-Unstrut, nie jest zaskakujące, że dominuje wczesne dojrzewanie Müller-Thurgau. Tutaj również wina są sprzedawane jako odmiany i prawie zawsze wytrawne winifikowane.

Wirtembergia - Oprócz miejskich centrów Stuttgartu i Heilbronn, Wirtembergia to wiejski, pagórkowaty krajobraz z winnicami i sadami rozrzuconymi wśród lasów i pól. Większość dawnych winnic tarasowych została zreorganizowana w celu poprawy wydajności. Jednak wiele nadal istnieje, zwłaszcza tak zwane „ogrody klifowe" w pobliżu malowniczych pętli Neckar między Besigheim i Mundelsheim. Z ponad połową winnic obsadzonych odmianami czerwonego wina, Wirtembergia jest czołowym regionem czerwonego wina w Niemczech. Główną odmianą jest Trollinger, rzadko spotykany, poza tym regionem, a następnie Schwarzriesling, znany również jako Müllerrebe lub Pinot Meunier i Lemberger. Dodatkowe 919 ha / 2270 akrów obsadzono Spätburgunder, Dornfelder i Portugieser. Większość wina jest lekka, owocowa i łatwa do spożycia; ale głębokie, bogate, Wytwarzane jest tu również pełne, czerwone wino z wielką klasą. Riesling to ważna odmiana w Wirtembergii, zajmująca prawie jedną czwartą obszaru winnic, a za nią plasują się Kerner i Müller-Thurgau. Kerner, skrzyżowanie Trollingera i Rieslinga, został wyhodowany w regionalnym enologicznym instytucie badawczo-dydaktycznym w Weinsbergu. Ogólnie wina są obfite i pełne, z silną kwasowością.