Korsyka

Korsyka i wina 

Korsyka, jeden z najstarszych regionów winiarskich na świecie, znany również pod nazwą Ile de Beauté. Sama wyspa jest trzecią co do wielkości wyspą na Morzu Śródziemnym, położoną na zachód od Włoch i na południowy wschód od Francji. Winogrona na tej wyspie pojawiły się dosyć dawno, bo już 6 tysięcy lat temu. Pierwsze winnice zostały założone przez Fokajczyków w VI wieku p.n.e. Następnie Korsyka była pod panowaniem rzymian. Po upadku imperium winorośl została bardzo zaniedbana, wiek XI przyniósł przełamanie, a uprawą zaczęto się interesować na nowo. Następnie w XVI wieku wprowadzono pewne przepisy prawne co do win. W XVII wieku kiedy to Korsyka przeszła w ręce Francji Napoleon Bonaparte wprowadził na wyspie prawo sprzedawania win bez akcyzy. Od tego czasu winnice zajmowały coraz większa powierzchnie na wyspie, aż pod koniec XX wieku było ich ponad 25000 ha. Tak dobra passa nie trwała długo, bo chwile po tym Unia Europejska wprowadziła program karczowania winnic, winiarze zaczęli sięgać po tradycyjne szczepy, zabroniono sztucznego nawadniania winnic. Obecnie winnice korsykańskie zajmują zaledwie 2,5 tys. ha. Na wyspie uprawia się wiele szczepów winorośli, ale korsykańscy winiarze coraz chętniej sięgają po tradycyjne odmiany winogron. Głównym jest Sciacarello, szczep uprawiany na granitowym podłożu okolic Ajaccio – najstarszego regionu winiarskiego tej wyspy, a także apelacjach Sartène i Calvi. Odmiana ta daje lekkie wina czerwone i różowe. Drugim co do popularności szczepem jest Niellucio, występuje głównie w najstarszej korsykańskiej apelacji Patrimonio. Wina z Korsyki są bardzo często szorstkie, za to w najlepszym wydaniu mają niecodzienne aromaty i głębię. Klimat do uprawy winorośli sprzyja ekologicznej uprawie, winiarze nie muszą używać sztucznych nawozów ani chemicznych środków ochrony roślin.  

Klimat Korsyki 

Bardzo często można spotkać się z opiniami, że klimat na Korsyce jest idealny, dla turystów z pewnością ale czy dla winorośli? Warunki panujące na wyspie są bardzo suche i słoneczne. W związku z tym, że teren jest bardzo górzysty powstają tam osobne mikroklimaty, gdyż wiele dolin jest bardzo izolowane. Gleby występujące na wyspie są bardzo zróżnicowane. Możemy tu spotkać gnejsy, glinę, granit, łupki, margle czy kredę. Uprawa winorośli koncentruje się wzdłuż wybrzeża, gdyż środek wyspy do wysokie góry przekraczające 2000 metrów wysokości, a doliny otwierające się w głąb lądu dają idealne warunki na uprawę winorośli. Większość wina produkowane na Korsyce wypijana jest przez turystów na miejscu, jedynie niewielka część trafia na kontynent, a głównie do Francji (w pozostałej części Europy spotykane sporadycznie).  

Regiony winiarskie na Korsyce 

Na Korsyce znajdziemy 9 regionów winiarskich na czele z Patrimonio, następnie Ajaccio, gdzie uprawia się głównie rdzenny szczep Sciacarello, Vin de Corse, Vin de Corse Calvi, dziewiętnastowieczny Vin de Corse Coteaux du Cap Corse, położone na południowym krańcu wyspy Vin du Corse Figari, Vin du Corse Porto Vecchio gdzie produkuje się rześkie wina białe, Vin du Corse Sartène oraz Muscat du Cap Corse skąd pochodzą najlepsze na wyspie krzepkie białe wina. Na całej wyspie uprawia się około 20 różnych szczepów, a tamtejsi winiarze coraz częściej sięgają po tradycyjne szczepy, głównie – sciacarello. Wspomniany szczep pochodzi z regionu Ajaccio, a odmiana ta uprawiana jest na granitowym podłożu daje lekkie, żywe wina czerwone i różowe o korzenno-ziołowych aromatach. Kolejnym co do popularności szczepem jest nellucio. Odmiana ta często uważana jest za drugą rdzenną winorośl pochodzącą z wyspy. W rzeczywistości są to toskańskie winogrona Sangiovese, które na Korsyce pojawiły się prawdopodobnie wraz z Genueńczykami panującymi w XVIII w. na wyspie. Szczep możemy spotkać głównie w apelacji Patrimonio, gdzie jedynie na wyspie występują gleby wapienne. Odmiana daje wina ciemnoczerwone o mocnej budowie. Trzecią co do popularności odmianą jest vermentino z której produkuje się wina białe o dużej zawartości alkoholu oraz pięknej złotej barwie.

Biała Korsyka 

Wśród białych króluje vermentino (17% nasadzeń), dający wina aromatyczne, o smaku owoców, ziół z goryczką na finiszu. Na etykietach często znajdziemy jego korsykańską nazwę – malvoisie de Corse. Drugim najbardziej rozpoznawanym szczepem jest muscat blanc à petits grains. Uprawiany jest na północy w Cap Corse i Patrimonio, a daje wina słodkie. Aktualnie renesans przeżywa biancu gentile, dający wina wyraziste z aromatami egzotycznych owoców, cytrusów, moreli. Pozostałe szczepy to chardonnay, riminese, carcajolu bianco, codiverta, genovese, brustianu, rossola bianca, biancone,

Czerwona Korsyka 

Najważniejszymi szczepami na wyspie są sellucio (35% upraw), oraz sciacarello (15% upraw). Pierwszy z nich genetycznie powiązany z sangiovese, daje wina bogate w aromaty fiołków lukrecji, czerwonych owoców, pestek, przypraw, z nutami balsamicznymi. Drugi zaś daje wina lżejsze, z przewagą aromatów truskawkowych, malinowych oraz porzeczkowych, obok których pojawiają się nuty ziół, przypraw, skóry. Obok dwóch najpopularniejszych na południu wyspy powraca do łask szczep barbarossa. W kupażach znajdziemy często syrah i grenache oraz, w vins de pays, merlot. Natomiast zanikają już: aleatico, carcajolu nero, cortinese nera, murescola, minustellu i morescola.

Klasyfikacja win na Korsyce 

Korsyka jest regionem winiarskim, gdzie nie produkuje się win stołowych. Przy nasadzeniach 8 tys. hektarów szkoda każdego metra na najtańsze wina. Wina regionalne to 66% produkcji Korsyki, są w dwóch wydaniach: vin de pays de l'Île de Beauté i vin de pays des Portes de Méditerranée. Bardzo łatwe w piciu łagodzone przez grenache, syrah, chardonnay, produkowane głównie przez spółdzielnie. Najlepsze korsykańskie wina powstają w dziewięciu strefach AOC:

AOC Ajaccio: obejmuje 242 hektary upraw rozłożonych wokół zatoki Ajaccio. Podłoże granitowe, dzięki schodzącym wprost do morza masywom górskim.

AOC Patrimonio: 409 hektarów winnic leżących w kilku malowniczych dolinach górskiego masywu otaczającego nadmorski kurort Saint-Florent. Przeważają tu gleby gliniasto-wapienne i łupkowe na podłożu granitowym.

AOC Corse Calvi: 276 hektarów winnic znajdujących doskonałe warunki w nasłonecznionych dolinach rzek: Figarella, Bartasca i Reginu. Podłoże granitowe złożone ze żwirów, iłów i wapieni.

AOC Corse Sartène: Południowo – zachodnia część wyspy, w której króluje przede wszystkim sciacarello, nielluccio, barbarossa i vermentino. Uprawiane są na glebach o podłożu granitowym, głównie w dolinach rzek Baracci, Rizzanèse i Ortolo.

AOC Corse Figari: Najbardziej na południe wysunięta apelacja. Leżąca w pobliżu wybrzeża, przecinana licznymi, spływającymi z gór rzekami. Winnice znajdujące się w tamtym regionie mogą korzystać z doskonałego nasłonecznienia.

AOC Corse Porto-Vecchio: Winnice rozciągają się wzdłuż południowej części wschodniego wybrzeża Korsyki. Gleby od granitowych poprzez wapienne, bardzo zróżnicowane. Cała apelacja obejmuje 90 hektarów winnic.

AOC Corse Coteaux du Cap Corse: Zaledwie 35 hektarów leżących na półwyspie Cap Corse. Łupkowe gleby dają wina o dużej czystości i elegancji.

AOC Muscat du Cap Corse: Apelacja, w której jedynym dozwolonym szczepem jest muscat à petits grains. Tereny upraw to półwysep Cap Corse i część apelacji Patrimonio. Muscaty pochodzące z Cap Corse uznawane są za jedne z najlepszych na świecie.

AOC Corse: Największa korsykańska apelacja rozciągająca się od miasta Solenzara do Bastii wzdłuż wschodniego wybrzeża. Niegdyś jedyna na wyspie – z niej wyodrębniły się wszystkie wcześniej omówione, uważana jest za najmniej prestiżową.